zaterdag 23 maart 2013

Turings Tango - Bennie Mols

Turing maakte de beroemde Turingtest, waarbij een machine intelligent werd benoemd als een groep van mensen bij het converseren niet kon bepalen of ze te maken hadden met een mens of een machine. Ik heb dat nooit zo begrepen. Stel dat je dat lukt; dan heb je een mens gemaakt. Prachtig. Maar, volgens mij zijn we op zich best goed in mensen maken. Dat is voor twee mensen van een verschillend geslacht niet zo'n probleem.
Er is nog geen computer die slaagt voor de Turing test. "[...]maar er komt veel meer bij kijken om een universeel dialoogsysteem met kennis van de wereld en een eigen mening te maken. Daarom is er weinig tot geen interesse van de academische wereld. Het is wetenschappelijk niet interessant om een dialoogsysteem vol met flauwe trucjes te bouwen." Machines, computers, zijn niet goed in ironie, maar ik vind deze opmerking verschrikkelijk ironisch. Mensen zijn een dialoogsysteem vol flauwe trucjes! Tell me something!
Wat kunstmatige intelligentie is, daarvoor geeft het boek helaas niet echt een goed definitie. Larry Page, de oprichter van Google, zei over de zoekmachine: "Als je in 1978 iemand had gezegd: "Je krijgt een machine waarop je een paar woorden intikt en onmiddelijk alle kennis van de wereld over dat onderwerp krijgt," dan zou dat als kunstmatige intelligentie zijn beschouwd." Dat kan zijn, maar ik denk dat er niet veel mensen zijn die een zoekmachine een kunstmatige inteligentie vinden. Zelf vind ik eigenlijk dat een kunstmatige inteligentie hoe dan ook een soort interactie met zijn omgeving moet aangaan. De robotauto Stanley, die zonder bemoeienis van mensen kan rijden over ieder parcours, komt meer in de richting.
Er zijn zelfstandig opererende computers, die bij zus en zo wijzigende beurskoersen, aandelen kopen en verkopen. Niemand weet hoeveel van die computers er zijn, en niemand weet meer hoe ze precies geprogrammeerd zijn. Sommige computers zijn er nog, draaien nog, maar zijn volledig vergeten door hun bouwers. Eén computer doet niet zoveel. Maar met zijn allen kunnen ze de beurskoersen beinvloeden. Er zijn data bekend van momenten waarop koersen van grote instellingen ineens verdampten tot bijna niets door de acties van deze losse computersystemen bij elkaar, om even later weer een hoge koers te hebben. Deze computers samen hebben een invloed op de economie, op geld, op de wereld. Dat vind ik eerder in de buurt komen van kunstmatige intelligentie.
Bennie Mols vind de robotauto een goed voorbeeld van een turing Tango, waarbij mens en machine samen tot een beter ontwerp komen. Daarnaast kunnen we volgens hem (Thrun, de uitvinder van robotauto Stanley - iiwi-) dankzij de robotauto onze tijd efficiënter besteden. In plaats van voortdurend zelf aan het stuur te zitten en te moeten opletten, kunnen we een flink deel daarvan aan de robotauto overlaten en zelf nuttigere dingen gaan doen. Volgens mij hebben we al een vervoermiddel waarin we een zelf nuttigere dingen kunnen doen, en heet dat een trein. Of een auto vol computersnufjes om zelf te kunnen rijden nou een grote verbetering is ten opzichte van de trein en de kosten die de ontwikkeling met zich meebrengt rechtvaardigd, dat weet ik zo net niet.
Dan zijn er nog etische dilemma's. Stel, een voorliggende auto slipt weg, waardoor jij moet uitwijken. Je hebt twee mogelijkheden. Je stuurt naar links tegen een stilstaande vrachtwagen aan, of je stuurt naar rechts tegen een groep kinderen aan. Intuitief zullen de meesten van ons voor het eerste kiezen. Maar de robotauto berekent alleen maar razendsnel de weg van de minste weerstand. Hij weet niet wat kinderen zijn en wat een vrachtwagen is. Het groepje kinderen is een kleiner opstakel dan die grote vrachtwagen, dus de gevolgen laten zich raden. Mijn voorganger lezer heeft hierbij in de kantlijn geschreven: 'Veel te kort door de bocht'. Een kunstmatige inteligentie had mijn grinnik vast niet begrepen.

Geen opmerkingen: