Zo'n reeks hap snap en niet in volgorde lezen is niet verstandig. Wat is er gebeurd? Waar is Erlendur? Wat is er gebeurd met Eva Lind? Wie is Andrés? Het duurde even voor ik het gevoel dat ik veel duidelijkheid over de personen miste opzij kon zetten. Het eerste deel van het verhaal kabbelt ook een beetje voort, het lijken eigenlijk vooral drie kleine zaken te zijn waar Sigurður Óli aan werkt. Pas over de helft van het boek komt er vaart in en komen de verschillende verhaallijnen mooi bij elkaar. Het is een ander IJsland dan de eerdere delen, de zwaarmoedige en melancholieke IJslandse sfeer is verdwenen, iedereen feest mee op de bankenbubbel. We weten natuurlijk hoe dat afloopt...
Geen van de boeken die ik van Indridason gelezen heb haalt het bij Noorderveen, het eerste boek dat ik uit de Erlendur reeks gelezen heb (maar niet het eerste boek uit die reeks).
Ik heb erg de neiging om de Ijslandse letters in mijn hoofd heel anders te laten klinken, þ als Pee, æ als èh, ð als Dee. Soms heb ik geprobeerd de namen op zijn IJslands uit te spreken, tot vermaak van mijn poes, die gelijk van schoot kwam om naast mij te zitten en te luisteren wat voor vreemds ik nu weer aan het doen was. Bergfhora.Sigurthur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten